Samotny Wędrowiec
Wędrowcze...
Szukałeś prawdy!
Podpierając się laską nadzieji
Zabłądziłeś...
Kurz Twojej wiary
osiadł na bosych stopach.
By nie byc samotnym
ukształtowałeś mnie w myślach
Powołałeś do życia.
nauczyłeś miłości, radości
i niezłomnego ufania.
Obiecałeś że nie opuscisz.
Więc czemu dałeś mi swą laskę
i zostawiłeś na drodze?
czy uczysz mnie cierpliwości?
Czy samotnie mam szukac Twojej prawdy?
Czy możesz mi dziś odpowiedziec?
autor
aniolzycia17
Dodano: 2008-03-21 19:25:44
Ten wiersz przeczytano 1225 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Chyba każdy z nas jest wędrowcem i szuka prawdy, ale
czy ją odnajdzie? Podoba mi się Twój wiersz, masz
plusika