SAMOWYSTARCZALNI
Posępnych twarzy ludzkie rzeki
zmartwieniem co dzień napędzane
horyzont ulgi zbyt daleki
pojęcie szczęścia niezbyt znane
kalectwem wściekłość w bezradności
maskami uczuć zakrywana
niechciana litość gdy w litości
duma i godność pogrzebana
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2015-04-28 11:14:08
Ten wiersz przeczytano 786 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Zatrzymał mnie na dłużej. Pozdrawiam :)
bezradność refleksja i mocne słowa
zatrzymuje - pozdrawiam
Patrzę na świat i ludzi bardziej optymistycznie:
"The colors of the rainbow so pretty in the sky
Are also on the faces of people going by
I see friends shaking hands saying how do you do
But they're really saying is I love you.
(z repertuaru L. Armstronga - "What a Wonderful
World")
"Niebiosa płoną tęczą,
Na ludzi spływa blask,
Zakupy ich nie męczą,
Gdy gonią tu i tam.
Szczera twarz, uścisk rąk,
Mówią: "Jak sie masz?",
Niby słowo "kocham" prosto w twarz.".
(przekład Art Klater)
serdeczności
wiersz do zapamiętania.
mocny, wyrazisty przekaz...duma i godność należą do
filarów człowieczeństwa:) pozdrawiam
Refleksyjnie, gorzko, pozdrawiam:)
Dobra, gorzka refleksja...
Mądry,życiowy wiersz.
Celna pointa,z którą się zgadzam.
Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo dobre masz oko. Świetnie to zauważyłaś.
Pozdrawiam, jako samo - niesamowystarczalny.
Nikt nie chce litości przecież
tylko szczęście znaleźć w świecie.
Dobra refleksja.
Pozdrawiam, ZOLE:)
Serdeczne pozdrowienia od " samowystarczalnej"
Można zrozumieć taką grę. Może lepiej brzmiałoby "mało
znane" od "niezbyt znane" ze względu na bliskie
położenie słów "zbyt - niezbyt", a może to celowe?
Miłego dnia.
Ludzie czesto np. pod usmiechem kryja cierpienie
pozdrawiam
trudno przywdziać maskę uczucia, gdy w sercu
cierpienie