Samozapłon

Dla tych, co sprzeczność ich niszczy.

Czyż to ja?
Mknący na oślep tunelem życia,
Bez nadziei na koniec...

Czyż to ja?
Wszystko widziałem,
Smutek, rozpaczy kroplę,
Radości szczyptę.

Czemuż chcieć nie potrafię?
Piękność życia ulotna...
Beznadzieja okropna!

Za tłumem nie chcę iść!
Lecz co powinienem-robię,
Co wyuczone-przyjmuję,
Z tradycji, bez wolnej woli.

Indywidualisto przeklęty!

Myśli na bakier z rzeczywistością,
Nieświadom brudu,
Świadom siebie,
Ulotny,
Niedoskonały,
Nijaki...

Geniusz sam w sobie,
Bezkres nierealny,
Sztuka dla sztuki,
Pocięta na sztuki,
Poćwiartowany sprzecznościami,
Podłościami...

Niemoc czuję!

autor

Archangel

Napisany: 2008-12-01 Dodano: 2008-12-01 08:51:20

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie