W samym środku
W samym środku jakiegoś „nigdzie”,
w głuszy przyleśnej, w ciszy pod niebem
obrazem świata zmęczonym oczom
barwy tęczówek przywróćmy żywe
i tak po prostu - odnajdźmy siebie.
W samym środku jakiegoś „nigdzie”
tli się w nas życie to najprawdziwsze,
bez GPS-u, bezadresowo
myśli jak pierwsze wody w potoku,
wolne od burzy, wiatrów i zgliszczy…
Zetnij paskudny, ciągnący odwłok!
Jak na bezludnej, przyjaznej wyspie
kokosów szukaj, nie tych ze sklepów,
w samym środku jakiegoś „nigdzie”….
https://www.youtube.com/watch?v=4qVBe17RY2
Komentarze (20)
świetny wiersz :)
Ooooo, tak! :-) :-)
Jak mi brakuje takiego "nigdzie"...
Ale Twój wiersz mnie chyba rozbudził, chociaż ciężko
będzie wyswobodzić się od tego cholernego "paskudnego
odwłoku" :-)...
Świetny wiersz :-)
Pozdrawiam serdecznie, Marce :-)
każdy powinien mieć takie własne miejsce "odnowy
duchowej" (wcale to niemusi być konfesjonał)
nadszedł najwyższy czas aby przypomnieć sobie o środku
jakiegoś "nigdzie"
pozdrawiam serdecznie:)
Szczęście i miłość znajdzie nas wszędzie - tylko
chciejmy i dajmy szansę.Udanego dnia z pogodą ducha:)