Sanuvis

Czemu patrzysz mi w oczy? Krwi spragnione monstra
Drżącą dłonią kreśl modły, suchymi milcz usty
Nie pytaj, nie możesz, w popiół się obrócisz
Niesiony wichurą skrytą między liśćmi

Nie czaruj mnie złotą kulą twych wyrzeczeń
Nie było mnie przy was gdyście
Właśnie
Gdyście
Nie wspomnę wam więcej, czasu nie ukróce
Lecz czemuż ten kreatur wzrok mój mierzi dalej?
Czyżem ci wydarł, serca krople ostatnie?
że mnie katujesz wampirzym skowytem

Gdy rękę jednak ku tobie wznoszę widzisz to
Mną się nie najesz
Oknem nie ukróce wędrówki twych spojrzeń
Wiatr niesie mnie niczym liści chmurę burza

Gdzie moja rzeka
Niosąca to wszystko?
Czemu weń się nurzając, pustkę ogni czuje?
Jak płynąć w mętnej brei
Jak konać nie znalazłszy duszy
Kiedy moja własna od dawna uśpiona
Skryta w eschatonach, bezpowrotnie kona

I kiedy łzami obrazy wam spłyną
Poszukajcie mnie również zanim przeminę
Pamiętajcie mnie
A i ja was zapamiętam
Wzrokiem tym lodowym, który dziś mnie uśpił

Golade Sin Avalon

już nie ta wena co kiedyś, choć wciąż coś się tli...

autor

Fallen_Wolf

Napisany: 2007-09-20 Dodano: 2007-09-20 20:33:03

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie