sarkazm zza grobu

milczącym sumieniom narodu Polskiego

bezbarwne wspomnienia
ukryte sny i pragnienia
otoczeni martwym miastem
martwi ludzie
zapomnieni mieszkańcy własnych ciał
gnijące serce i sine paznokcie
utopieni we własnych łzach
samotne głosy przeszłości
ślepym okiem patrzą na świat
inny, obłąkany
za twoje winy
za moje kłamstwa
w zębach krew
i muzeum epok
nikt nie pojmie tego wyczynu
nikt tego nie pojmie
wgryzieni w piasek
przydeptani młodością i wnukami
błogosławią czas wyboru i wolności
czas błogostanu i niewinności

autor

szaman82

Napisany: 2010-06-21 Dodano: 2010-06-21 23:20:46

Ten wiersz przeczytano 801 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie