Sąsiad Rysiek

nieważne ile kilometrów dzieli,
nie trudno nawet za Bałtykiem tutaj,
czy to w powszednie, albo też w niedziele
zobaczyć można drepczącego Ryśka,
gdy krząta się przysmaki pichcąc wnukom.

w parapet, niczym krople deszczu tłuką
gołębie, co zbierają chleb dziobami.
Rysiek już zdążył wszystkie je nakarmić,
Halinie zdążył pod nos wetknąć proszki*.

sam zamyślony w dłoni z papieroskiem
pod parapetem cicho zastygł w kuchni.
z wysokim czołem, trochę dziwnym wąsem -
to właśnie Rysiek, najskromniejszy sąsiad.

myślami w dal odpłynął choć na troszkę,
za blokowisko właśnie do odskoczni;
do świata marzeń, mrówek, zwierząt, roślin
by tam odsapnąć choć przez małą chwilkę.

z tematów iście pełnych filozofii -
na przykład z takich ile diabłów może
przesiedzieć całą noc na czubku szpilki*
ja skorzystałam niesłychanie dużo.

potrafię często gwizdać, oko mrużyć
na zbyt poważne sprawy tego świata
i zagryziakiem* nie chcę być już dłużej,

miał rację muszę przecież to mu przyznać,
teraz gdy mi brakuje go po latach.



*typowe Ryśka powiedzonka


Stennungsund 07 04 2008

autor

budleja

Napisany: 2007-12-04 Dodano: 2016-12-04 18:16:11

Ten wiersz przeczytano 2633 razy

Oddanych głosów: 61

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie