Sąsiedzi

Masz atmosfere, nie do pozazdroszczenia, ale mysle, ze
sobie poradzisz z tym problemem, bez "zarzynania".:)
A wiersz, podoba sie, nadaje sie do rapowania.
Pozdrawiam cieplo, Irisku.:)

Wesoły wiersz, ale peelce zapewne nie jest wesoło. U
mnie w okolicy było podobnie ale delikwentów w
większości zniszczył alkohol i ucichło.
Pozdrawiam

Wszędzie mamy takich ozdoba narodu,
może trochę śmiechu, lecz najwięcej smrodu.

To "rozkochać" Arku to najlepsze wyjście,
Iris zacznij ode mnie bo nie daję w szyję.

Nie, no jasno widac ze jest ich za malo, agarom
pragnalby tych tulipanowych dzentelmenów
odwiedzic.;))))
Co trzech to nie dwóch

U mnie na wsi maja taki Żaganiu zwany paradajsem:) od
6 rano pełnia tam dyżury a że jest niedaleko mnie to i
to opisane w wierszu jest mi bliskie...

Pozdrawiam serdecznie

prostą metodą z nimi nie wygrasz.
trzeba poświęcić się i sposobem
jak Konrad Wallenrod.
musisz wejść "między wrony i krakać jak one"
a potem siłą perswazji rozsadzić grupę, ewentualnie
indywidualnie rozkochać i podporządkować sobie.

życzę sukcesu :):):)

Pozarzynać? Nie Mariolko, nie rób tego. Szkoda ostrza
bo to tępe dzidy są. Zaraz coś wymyślimy, poczekaj...
Już wiem. Wyedukujemy ich, że alkohol szkodzi zdrowiu
:))
Pozdrawiam i zapraszam do siebie bo tu wokoło sami
abstynenci :))
Nawet jak niosę browarka to patrzą na mnie jak na -
nie przyrównując - menela hi, hi
Pozdrawiam cieplutko paa :*))

oj...uciążliwe takie sąsiedztwo ale z humorem o nim
piszesz :-)
pozdrawiam

Ładnie i na wesoło pozdrawiam