Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Schronienie

Halo? Gdzie jestem?
Jakby... szklany dom?
Jak się tu dostałam?
Nie wiem, nie pamiętam.

Coś widzę,tam w oddali,choć jest ciemno.
Chcę zbliżyć się,podejść,lecz to ucieka.
Hej! Poczekaj! Nie słucha.
Ale... to przecież ja stoję.

Stoję w miejscu,choć chcę się ruszyć.
To tylko zły sen, muszę sie obudzić.
Ale jak? Jestem tu- na prawdę.

Muszę dojść do tej postaci, ona mi pomoże.
Wyciągam rękę i czuję deszcz.
Roztapiam się. Nie mogę podejść!

Ktoś sam się do mnie zbliża.
Teraz widzę,że to jest dziewczyna.
Woła mnie!

Lecz ja nie mogę stąd wyjść. Nie chcę.
Tu jestem bezpieczna.
Tu nikt mnie nie skrzywdzi.
Tu jest moje schronienie.

autor

Kasiunia 444

Dodano: 2018-09-19 20:40:15
Ten wiersz przeczytano 415 razy
Oddanych głosów: 5
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (6)

Babcia Tereska Babcia Tereska

To tylko sen ale może oznaczać dylematy za dnia.
pozdrawiam,
popraw sobie odległości po przecinkach, ma być
naprawdę,
rytm szwankuje ...i będzie dobrze

AMOR1988 AMOR1988

Świetny wiersz pozdrawiam;)

Poola Poola

Życiowe wybory bywają trudne.
Pozdrawiam serdecznie.

anna anna

własne wnętrze jest dobrym schronienien, ale uwaga,
można się na zawsze zatrasnąć w sobie, a to jest
niebezpieczne

Wiktor Bulski Wiktor Bulski

Podoba się. bardzo naturalny - dialog - jakby z
cieniem.
Pozdrawiam serdecznie

chacharek chacharek

tutaj znajdziesz rodzinę

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »