scieżka
poznałam
nierealną, otępioną, przeplatającą się
ścieżkę życia
jest taka długa,że na przód popycha
związana z cierpieniem- cierpi
związana z nadzieją- wybacza
sączy krew nabrzmiałą
parzące łzy ociera
ścieżka po której stąpasz
ideał
autor
madzia.natalia6
Dodano: 2009-03-23 20:24:25
Ten wiersz przeczytano 460 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Ta ścieżka życia... Nigdy nie wiadomo gdzie nas
doprowadzi.