Ścieżka do nikąd
ktoś niebo zaorał
lecz róż nie posadził
gdzie teraz Mały Książe
znajdzie miłość
drzewa wiatr targa
tą sama nutą
a ja stoję
do nikąd
prowadzi ta ścieżka
więc zamykam się
w granicach niepokoju
jutro pozbieram myśli
z kartek historii
Komentarze (4)
Ciekawie wpleciony motyw Małego Księcia.Niebanalna
metafora :" granice niepokoju". Wiersz godny uwagi.
I kogo teraz oswoi Mały Książe?Świetne metafory, słowa
jak karteczki lecą, chyba już je pozbierałaś w fajny
wiersz.
szok spowodowany dotarciem do myśli, zjawiska
niedoskonałego? troska o innych, siebie i wielkie
podsumowanie... kontrast, przyczyna, skutek....ciekawe
ujęcie nieba.
Ciekawe porównania .... poprostu ładny wiersz....