Ścieżka nadziei
Gdzie są ci ludzie
co z szacunkiem
na innych spoglądali
uśmiechem dzień witali
Gdzie jest ten dom
z którego okien
śmiech i miłość
domowników słychać
Gdzie są te drzwi
gdzie gościa
niezapowiedzianego
z radością się wita
Gdzie ci rodzice
co czas dla pociech mają
a dzieci bez roszczeń
na świat spoglądają
Ze ścieżki nadziei
dziś się schodzi
i droga istnienia
inna niż kiedyś...
autor
zmegi
Dodano: 2018-04-25 17:18:37
Ten wiersz przeczytano 1714 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (89)
DoroteK zgadzam się z Tobą:)dziękuję i pozdrawiam
cieplutko oraz milutkiego wieczorku:)
to prawda, ale z drugiej strony, dbajmy o to byśmy my
nie zeszli, albo jak najszybciej wrócili, za nami
pójdą kolejni :-)
waldi1:)))
:)
Boik świat jest taki jakim my go tworzymy więc
wszystko zależy od nas samych:)Dziękuję i pozdrawiam
cieplutko oraz milutkiego dnia:)
mily dokładnie tak:)Dziękuję i pozdrawiam cieplutko
oraz milutkiego dnia:)
taqgut dziękuję za komentarz i odwiedziny:)pozdrawiam
cieplutko i milutkiego dnia:)
Agrafka moje drzwi zawsze są otwarte dla
gości:)Dziękuję i pozdrawiam cieplutko oraz milutkiego
dnia:)
PLUSZ50 trzyma się i nie zbacza z niej:)Dziękuję i
pozdrawiam cieplutko oraz milutkiego dnia:)
Ja wierzę, że ten świat o którym piszesz, jest tuż
obok nas. Że jest w nas samych, tylko w pogoni za
czymś tam, nie mamy czasu się tym zająć.
Świat się zmienia, ale ludzie nie wszyscy...
Pozdrawiam :)
Stumpy dziękuję i pozdrawiam cieplutko oraz milutkiego
wieczorku:)
Szarość dnia dziękuję i pozdrawiam cieplutko oraz
milutkiego wieczorku:)
Syringa niestety:)Dziękuję za komentarz i
odwiedziny:)pozdrawiam cieplutko i milutkiego
wieczorku:)
Ola dziękuję i pozdrawiam cieplutko oraz milutkiego
wieczorku:)