Sekret
Nie mów nikomu, co widziałeś wtedy w
lesie,
taka bezbronna bywam tylko sama z sobą.
Schowaj głęboko łzy i rozpacz, a
spojrzenie
zapomnij szybko, nie dla ciebie
przeznaczone.
Jeżeli możesz, przemilcz wieczór, gdy przy
źródle
twarz przemywałam, nie umiałam powstać z
klęczek.
Strzeż tajemnicy - wielka słabość skradła
dumę,
sińce i bladość uczyniły siostrą
śmierci.
Nie mów, niech myślą, że codziennie się
uśmiecham,
że jest wspaniale, tak jak w niebie,
przeszczęśliwa
jestem i będę, przy tym silna, może
piękna.
Podaj mi rękę, zostań chwilę. Żadnych
pytań.
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2017-03-15 18:22:10
Ten wiersz przeczytano 2006 razy
Oddanych głosów: 43
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
Wymownie i przejmująco, dobry wiersz, pozdrówka :)
Każdy człowiek ma sekret przynajmniej jeden ja go też
mam..dobrych snów życzę miłego dnia jutro
Bardzo ładny wiersz :)
Tajemniczy sekret :)
Pozdrawiam
Mówią, sekrety zabieramy do grobu...
Bardzo na TAK!
Serdecznie pozdrawiam!
-- bo czasem wystarczy razem pomilczeć...
- :)
Świetny wiersz, ma klimat i moc:)
Nie pytam :)
Pozdrawiam :)
Witaj,
czyjemy wiosnę a u Ciebie także czytamy w wersach i
między nimi...
Miłego dnia.
Pozdrawiam.
Strasznie rozbudza wyobraźnię tajemnica w wierszu
ukryta. Podoba mi się Pani Anno pani wiersz.
Dobra mina do złej gry i brak pytań nie wróży nic
dobrego. Każdy z nas ma swoje tajemnice ukrywane przed
światem.
B.ładny wiersz, miłego dnia, Aniu :)
Przejmujące wersy.
Pozdrawiam.
Ładny wiersz z sekretem zadumy...
Pozdrawiam milutko:)
Każdy z nas ma takie sekrety,ale Ty potrafisz o tym
pięknie napisać.Pozdrawiam serdecznie:)
Uwielbiam Twoje teksty Aniu i zawsze z przyjemnością
czytam.Pozdrawiam serdecznie.