Sekret świata
Spoglądamy na niebo,
gwieździste czy też blade,
myślimy, fantazjujemy.
Jesteśmy, a nagle nas nie ma,
bo życie nasze to tylko ułamek,
kawałek jakiejś liny,
co chwile ucinanej.
Pokolenie? Co to jest przy wieczności?
Spoglądamy na niebo.
Ile ono zna historii?
Człowiek nigdy nie pojmie
jak mało znaczy jedno życie,
bo istnień było już miliardy.
Blask Słońca, każdy promień
docierał już od dawna.
Drzewa, kwiaty są dla wielu.
Spoglądamy na niebo,
czy ono zna odpowiedź,
co jest dalej po zaśnięciu?
Gdzie te wszystkie dusze żyją?
Niebo patrzy nic nie zdradza:
czekaj człowieku zagubiony-
rzuca jakby echem.
Komentarze (7)
bardzo nostalgiczny wiersz podoba mi się bardzo,
pozdrawiam
Trudne, ale ciekawe pytania, na które odpowiedzi znają
chyba tylko filozofowie. Pozdrawiam
wiele pytań - życie odpowie
pozdrawiam
trudnie pytanie ...a tak naprawdę nie ma odpowiedzi
ładny wiersz :-)
tylko wiara i zaufanie....
pozdrawiam :-)
Pytać, to ważne jest dla ducha,
odpowiedź znajdziesz gdy zdołasz zaufać!
Pozdrawiam!
Od lat zadajemy to pytanie
i tylko wiara zna odpowiedź na nie.
Fajny wiersz,pozdrawiam