Sekty Sprawiedliwych

Przechadzam się po boskim świecie, lecz nie znajdziesz tutaj krzyża,
ni Koranu nie poczytasz.Nie uświadczysz żadnej definicji.
Tutaj czysto, jakby wiara była wiarą, a nie zeszytem z notatkami,
gdzie istotę spisujemy.Nazywamy nienazwane, w symbol ubierając.
Tu Wszyscy fruwamy na jednej chmurze, dla jednego nieba kwiaty zbieramy.
Bez bombardowań w imię Boga, bez zaklęć w wrogą wiarę ciskanych.
Laleczki Voodoo odzyskały wieczny spokój,
meczety, kościoły, świątynie, świętym ogniem płoną.
Bo nie ma zaprawdę wielobóstwa dziś.W moim śnie uświadomienie.
Jedna rzeka ludzi, w jedną idzie stronę.Wszyscy zostaną jednako zbawieni.
Jest piekło i niebo, jest Bóg i Szatan.
A między nimi człowiek i wiara.Ta sama.
Więc palę rasistowskie symbole, dzielące ludzi na posążki o różnym indeksie świętości,
bo nie ten Bóg, czyj nasz, lecz ten, który nas pokochał.
Na początku jeden człowiek, by dziś miliony,
jak w jedno miejsce zmierzamy, by przyjąć błogosławiony koniec.
Nie rzucajmy więc granatów poza barykady swej religii,
nie budujmy Twierdz,wokół siebie i w sobie.Nie dzielmy ziemi na Sekty Sprawiedliwych.
Nie nienawidźmy się w imię spisanego kiedyś słowa,
bo niby nasze na wierzchu, nasz Bóg najbardziej kocha.
Podajmy sobie ręce, spójrzmy na Święty Ogień.Niech pali Świątynie,
wszak czymże mury najgrubsze, jeśli odbierają rozum i miłość.
Na końcu, mniej strachliwi, w jedności nadziei,
pójdziemy w zachód słońca, by zacząć na nowo, pośród śpiewów anielskich.
Raźniej nam będzie, gdy mniej ran zadanych za życia,
nie splami hipokryzją rąk złożonych do modlitwy.
Tak Chrześcijanizm, Buddyzm, Islam, czy inne alibi dla własnego spokoju,
zupełnie zbędne i zakłamane.Bo jeden jest, nie wielu Bogów.
I nie potrzebują, nie wypraszają u nas łaski nadania imienia.
Po prostu proszą o miłość.Zwrócenie talentów, bez użycia miecza.

autor

rebel

Dodano: 2010-01-01 11:57:34

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie