Selene

Selene owoc drugiego pokolenia tytanów
Córka tytana Hyperiona i tytanidy Tei
Kołysze się zawieszona na ziemskim promieniu
Jej świat zanurzony w lawie pochłaniającego jej szczęścia
Nieustannie testuje domniemaną nieśmiertelność Selene
Wytężony wzrok poszukujący tej jednej chwili
Nieprzerwanie daje świadectwo uczestnictwa
Selene zgina zaciągałym ruchem palce
I wzywa swój srebrny rydwan
Nocą rusza zaprzężona w twarde postanowienie
Nasłuchuje ciszy myśląc o krzyczącej stronie Selene
Selene czuję wiosnę, lekki śpiew ciepłego wiatru
Otulającego stwardniałe skołysaną parą lawy policzki ,
Selene chce biec, pędzić, gnać
Pełna radości i wolności pada na twarz
Związana łańcuchem kołysania powoli
Zmierza na trampolinie ziemskiego promienia

autor

dziartata

Napisany: 2011-04-11 Dodano: 2012-04-09 00:06:32

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie