Sen
Ze snu pięknego
Gdzie wszyscy są szczęśliwi
Gdzie nie ma łez i smutków
Gdzie człowiek, człowiekowi bratem
Gdzie życie to bajka
Gdzie nie ma wojen i śmierci
Gdzie miłość to codzienność
Nie chcę się przebudzić
Wrócić do szarej codzienności
Gdzie szczęście to rarytas
Gdzie wieczny płacz i smutek
Gdzie człowiek , człowiekowi wilkiem
Gdzie życie to koszmar
Gdzie wieczne wojny i śmierć
Gdzie miłość to tylko nieosiągalne
marzenie
Gdzie życie to wieczna walka
Więc nie budzcie mnie proszę
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.