SEN

NA PAMIĄTKĘ DEDYKUJĘ TEN WIERSZ MOIM PRZYJACIÓŁKOM: Sopelce i Foczce

Uciekam od rzeczywistości w sen,
Już nigdy nie będę
Tym kim byłam zanim zasnęłam...
Mój sen już nie skończy się nigdy
Będę śnić o Was moi przyjaciele
Nie zapomnę Was nawet na innym świecie...
Choć moje słowa zraniły Was
Ja mam nadzieję że wybaczycie mi
I choć już mnie nie będzie przy Was
Spójrzcie kiedyś w niebo
A może ujrzycie mnie
Jak uśmiecham się do Was z krainy snów...
Kiedyś się spotkamy znów
Ale...
Już nigdy nie będę
Tym kim byłam zanim zasnęłam...

autor

balonik

Napisany: 2005-10-18 Dodano: 2005-10-20 13:23:03

Ten wiersz przeczytano 606 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie