Sen

Śniły mi się morza dalekie,
Śniły oczy twoje.
Śniły mi się łąki piękne,
Śniły usta twoje.
Śniły mi się dzieje stare,
Śniły dłonie twoje.
Śnił mi się świat inny,
A w nim my oboje.
Bo nie prawdą są słowa poety,
A także i moje...
Śniły nieskończone głębie,
W nich twa postać tonie.
Śniły mi się stosy,
Na nich ciało twoje.
Bo ukryte są myśli poety,
A także i moje...
Tam gdzie rosnął dąb stary,
Słone są łzy twoje.
Gdzie mewy o nas krzyczą,
Będziemy we dwoje.
Gdzie wrzos, księżyc, źródło i topole
Spocznie serce zmęczone, jak moje tak i twoje.
Bo gorace są uczucia poety,
A także i moje..

Prawdą u poety tylko dusza płonie.

autor

Patoosia

Napisany: 2005-10-13 Dodano: 2006-05-06 16:11:41

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie