Sen

Światła na ulicach gasną...choć to noc późna,
Młody człowiek chowa dzień pod powiekami,
Chce uchronić się przed deszczu strugami,
A wokół co...? próżnia,
Poeta zapada w sen.

Wędruje nad martwym światem,
Światem pełnym pragnień, pragnień
I niedoścignionych marzeń.
Staje na wielkim placu, spotyka Boga
W towarzystwie aniołów i słyszy te słowa:

,,Widzę twoje łzy nasiąknięte bólem,
Bólem który spływa nawet po poetyckim piórze,
Chcesz pisać o smutku, codziennej rozpaczy?
Pokaż ludziom eternie, niech każdy piękno zobaczy.

Wiem, teraz cierpisz i to nie jest banał,
Lecz doceniaj każdy krok nawet ten na kolanach,
Porażka przecież nie oznacza końca,
A wygra ten, który będzie dążył chociażby po jeden dotyk słońca.

Masz dziewczynę... Ona cię wspiera, stanowi
Dla ciebie również fundament przyjaciela,
Otrzyj łzy i wracaj na Ziemię
I zamień wersami w diament nawet największy popiół''.

Poeta się przebudził, spojrzał na kartkę,
Kartka się zapełniła, świat wygrał z diabłem.

autor

MarcinKozak

Napisany: 2011-06-29 Dodano: 2011-06-29 13:37:16

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie