sen ?

śniłaś mi się
horyzont na czole
pęknięta żyła
purpury granatu


widziałam cię na ulicy
horyzont na czole
pęknięta żyła
purpury granatu


szparę pomiędzy nami
wypełnił nurt
papierów, blachy, plastiku, szmat
i innych
układów krążenia



boso byłaś
ubrana w krótką sukienkę, jasną
jak kwiatek wiśni


właściwie naga


próbowałam podejść
ale twój sad był mocno ogrodzony


wieczorem zapach stawał się mocniejszy
wiśniowych ust
wiśniowej krwi
w kropli mleka,
koronce śniegu


wieczorem
rozgałęzione pyski czarnych psów
rzuciły się na ciebie


zakleszczyły moją wizję
moje oko
w tobie
pęknięta żyła purpury
horyzontu
wylała się


jeszcze tylko
twój profil
obrócił się
do mnie
to byłaś ty


skończona
nieskończoność


zanim zrozumiałam
nie mogłaś uwolnić nóg
po kolana
zanurzonych
w ciemnościach



twoja twarz
intensywna jak obrzęk
zniszczyła mi sen



twoja twarz
misternie idealna
festiwal

piękna
sztuki


jak japoński latawiec

frunący przez niebo

mocno ogrodzony nocny sad.

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2011-12-27 21:29:02

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie