Sen

Ten jest najmniej i najbardziej pożądany
Przypomina mi Twoje piękne, długie włosy
oraz to, że moje rany
już nigdy nie będą się zabliźniały

Dziś byłem z Tobą w sklepie
i wreszcie na coś przydały się moje bary
pomogłem Ci nieść zakupy
i rozmawialiśmy, jak przed laty
i szliśmy trzymając się pod ramię

Nagle zatrzymałaś się
patrząc na mnie
kasztanowego koloru oczami
Miałaś niepokój namalowany na twarzy
A ja szczęście, że wyzdrowiałaś
I zamiast wieczności dla Boga
kilka chwil odnalazłaś dla mnie

Przytuliłaś mnie tak mocno i serdecznie
i już się nie bałem
że cierpisz
i coraz mniejsza część Ciebie
na tym świecie zostaje

Nie bałem się
o Twoje coraz krótsze i bardziej bolesne dni
o coraz dłuższe
i bardziej przeraźliwe milczenie

o moją bezsilność, gdy pytałem
czy pomóc Ci jakoś potrafię
o moją rozpacz każdej nocy
gdy Twój płacz słyszałem

o moje błaganie,
gdy jak szczur w pułapce
beznadziejnie szeptałem
oby to wszystko się już skończyło, Panie

I z tego uścisku budzi mnie
poranne taty po kuchni krzątanie
wiem jednak, że gdy w tą niedziele
wyjdę na korytarz
już Cię tam Mamo
nie zastanę

autor

Sebastiannn

Napisany: 2015-03-04 Dodano: 2015-03-04 18:23:32

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie