SEN

Jeszcze Cię nie znam
Skryłeś się gdzieś w zaułku
Tego pustego miasta...
Nie tracę nadziei.
Spotkam Cię, a wtedy
Poznam...
Kim jest człowiek z moich snów.
Tych niebiańskich,
Zakropionych nutą szczęścia...
Przeproszę, że nie było mnie
Kiedy przybywało świeżych ran...
Wybacz mi...
Odgadnę naszą wspólną przyszłość
Wśród cichego szeptu lasu.
W domu wschodzącego słońca...
Pięknie tak...
Obejrzę Twoją pierś
I tatuaż nań pocałuję...
A wszystko się obróci w sen...

...bo nie można miec wszystkiego...

autor

Szklista

Dodano: 2006-07-11 11:05:18

Ten wiersz przeczytano 665 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie