Sen bezbarwny

Nasza bajka rysowana była bezbarwnymi kredkami
W zaczarowanym ogrodzie przepełnionym różami

Gdzieś po środku stały stolik i krzesła bezbarwne
I nasze usta były krystaliczną czerwienią malowane

Herbata jakaś bez smaku, nawet barw nie przybrała
Żadnej słodyczy, ni ciepła jak gdyby wieki tu stała

Ciała blisko przywarte, że bicia serc się przeplatały
W końcu jednym rytmem blade milkły, spowalniały

Moje oczy niegdyś czarne, a dziś łzami wypłukane
Wpatrzone martwo w twe wyblakłe źrenice zaspane

I tak chciałabym cię dotknąć, być po prostu blisko
Nie wiedzieć, że już za chwilę zniknie to wszystko

autor

Fusia

Napisany: 2008-12-31 Dodano: 2009-03-09 23:48:44

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie