Sen II

to nie krytyka epoki, w której się wychowałam

Znowu widziałam pijane dzieci -
Symbol naszych czasów

Nie pamiętam śmierci...
Lecz była wszechobecna
W ludziach, i w powietrzu.

(*Tym razem przeżyli
Chyba ich uratowałam
Nie mam na to wpływu
Zbyt mocno kochałam)


I znów pozorne przezbudzenie
A potem wiara, że tak ma być

My musimy umrzeć
By oni mogli żyć...

"SNY - nawet gdy są złe, to się budzisz, możesz w nich kochać lub mordować ludzi, krzywe odbicie w witrynie twego ducha, tajne niejawne jak życie... tu wszystko dzieje się naprawdę"

autor

little_angel

Napisany: 2007-09-15 Dodano: 2007-09-15 12:18:18

Ten wiersz przeczytano 344 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie