Sen jak testament
Dziwny sen mnie nawiedził jakby był
zwierzeniem,
że pragnę się podzielić, tym co budzi
sprzeciw.
Rozmyślałam o życiu i jego ocenie,
sortując swoją przeszłość, zanim przyszłość
zleci.
Przeżyłam rożne dzieje, udręki,
rozpacze.
Koczowałam na gruzach zburzonego domu.
Na wspomnienie, dziś jeszcze krwawo serce
płacze.
Drogi mojego losu nie życzę nikomu.
Teraz kiedy choroby chcą mi wydrzeć
życie,
krzyczę nie! Walczę z nimi do ostatniej
siły.
Kocham świat, jest tak piękny, czemu mnie
dręczycie?
Czekajcie jeszcze trochę, by się sny
spełniły.
Patrzę jak rosną wnuczki, cieszą się
synowie.
Jak to wszystko zostawić? Odejść stąd? O
zgrozo.
Nie pisać więcej wierszy? kto ten czas
opowie,
że żyłam na tej ziemi poezją i prozą .
Szukałam źdźbła miłości, ciągle swój krzyk
słyszę.
A kiedy już odejdę i pustka zostanie,
wczujcie się w zostawioną tu przeze mnie
ciszę,
czytajcie wiersz na nowo, jak duszy
testament.
Komentarze (23)
Smutna refleksja Halinko! Serdecznie pozdrawiam:)
jeszcze tu nieraz poezja Twoja serce
ucieszy..pozdrawiam
Kochaj świat,rodzinę i pisz piękne wiersze.Dużo
wytrwałości i siły życzę.Pozdrawiam serdecznie:)
Piekny wiersz mimo ....
Podpiszę się pod komentarzem demony
Pozdrawiam serdecznie Julko
Witaj Julka, kazdy z nas w mniejszym lub wiekszym
stopniu odczuwal jak peelka (?) to sa niezwykle trudne
momenty w naszym zyciu, i chociaz wiem, ze to bardzo
trudne ale cisz sie tym co tutaj i teraz zgodnie z
zasada, wczorajsze sie nie wroci a jutro nieznane.
Zycze sil w pokonywaniu trudnosci... Moc serdecznosci
i Usciski.
Dziękuje bardzo wszystkim za słowa otuchy i przyjazne,
a tak czasem potrzebne w pewnej chwili życzenia,kiedy
jest się na tafli lodu trzeszczącego pod ciężarem
bezradnego ciała. Mam nadzieje być wśród was z moimi
wierszami jeśli się uda. Serdecznie wszystkich
pozdrawiam.
Poruszający!
Pozdrawiam :)
Bardzo dobry, poruszający wiersz:)
i niechaj choroby omijają z daleka:):)
"Drogi mojego losu nie życzę nikomu."
Każdy swój krzyż życia dzwiga: z goryczy łzą, smutku ,
rozpaczy, cierpienia, takie to niestety nasze kochane
życie.
Ja oczywiście życzę Tobie Julko jak najlepiej.
Z takimi wersami na pewno kiedyś tam - wspomną o Tobie
wszyscy tu piszący.
Pozdrawiam.
rozdziera serca,bardzo smutny, piękny, pozdrawiam
serdecznie
poruszający wiersz aż do głębi serca
pozdrawiam serdecznie:)
Dużo zdrowia i nieustającej weny życzę
Też życzę zdrowia,poruszający wiersz!
...tak niepozornie zaczął się ten wiersz, a ku końcowi
aż serce ściska... smutno i pięknie zarazem Julko.
Pisz, pisz, ile tylko sił starcza. Pozdrawiam.
Smutny, piekny,prawdziwy...
Pozdrawiam:)