SEN LASU

w lesie który widzę przez okno zwolna zapada już noc
gdzieś tam z oddali zielonych sosen słychać tęskny szelest
gdzieś tam w oddali potężnych dębów równe szeregi
wyciągają w górę mocarnych konarów ramiona
którymi - tak jak mityczny Atlas - dumnie wspierają sklepienie nieba
które właśnie umiera krwawą czerwienią zachodzącego za horyzont słońca

w lesie który widzę przez okno zwolna zapad już noc
gdzieś tam w oddali cichutko zahuczała sowa
i słowik tęsknie zakwilił a na leśnych polanach
mgła rozlało się biało a ponad głowami drzew
na atramentowym obliczu nieba
które ktoś pięknie ozłocił motylami gwiazd
zakwitła uśmiechnięta chryzantema księżyca w pełni

w lesie który widzę przez okno zwolna zapada już noc
sen cicho wspina się na drzewa
sen cicho wspina się na dźwięki
i nagle milkną w nim wszelkie odgłosy
i zapada cisza . . .

. . . tak oto wtulony w miękką ciemność
zielony las spokojny zasypia . . .

Robert Kruk, 09.08.2006r.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2006-10-04 19:54:47

Ten wiersz przeczytano 794 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie