Sen o martwym polu

idąc w bezkres martwej ojczyzny
pustyni złożonej z jałowej ziemi
szukałem dawnej niewiadomej
drogowskazu

nie malowniczy pejzaż zobaczyłem
rozciągnięty na wiele staj
wrzask dudnił w uszach
a siły uszły z braku dobroci
w tym przeklętym kraju

cierpienie ukryte w przydrożnym kamieniu
ani wody zimnej ani schronienia
przed szaleństwem które czyha
w piekielnym słońcu i skwarze

pył tak gruby niby wielki siewca
zrzucał z góry łuski pełne ugoru
jakby miał zamiar hodować
beznadzieję w tym podłym miejscu

z daleka widmo gór majaczy
niejako uśmiech szkieletu
który zaprasza do pochodu
w ostatnim dniu świata

jak gorzki w tym czasie
musiał być stwórca
żeby zbudować świat
tak daleko od szczęścia

tak daleko od domu
tu godzina wieki trwać może
uszedłem dalej mijając
ostatnią kanwę niegodziwości
u progu ostatniego dnia litości

autor

JohnCarpenter

Dodano: 2011-06-10 00:04:03

Ten wiersz przeczytano 564 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Mroczny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie