Sen po filharmonii

Zwiędły już kwiaty na fortepianie,
skrzypiec piskliwe tony przebrzmiały,
myśli jak krople w cieknącym kranie,
jak na cymvałach,w mózgu zagrały.

...to chwilę trwało,zaraz się kończy...
Coś wszystko dzieli a nic nie łączy...

WTEM trąbki grają,szemrzą czynele,
smyczek roztkliwia zaś wiolonczelę...
a puzon z klarnetem się pobili...
I NAGLE bębny dudnią z łomotem,
to wielka tuba z kąta zaryczy
zaś zwykła blacha z burzy łoskotem
odgłosem gromów myśli zakrzyczy...

Krótko to trwało i znów się kończy,
kiepski dyrygent tego nie złączy

On tu ma problem największy "chybać".
Na zgraję grajków nogami tupie
to zaś widowni chce się podobać
a jak nie stanie kogoś ma w d...

I nad tym wszystkim harfistka mała,
wspinając ręce,na harfie grała..
Pieszcząc struny,włada instrumentem,
jakby na fali,w żaglach okrętem,,,
sama sobie sterem, dyrygentem.(bw)

autor

Maniek(bw)

Napisany: 2017-07-07 Dodano: 2018-07-07 13:24:27

Ten wiersz przeczytano 1706 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dobranoc Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie