Sen pod Klimczokiem

On zasnął,
tu wody przybywa, tryska
śpi a leśne siedliska
stukają, stękają, mdleją.

On senny,
tu dzień mocny, blady
parują szorstkie pokrzywy
On śpi- sprawiedliwy.

Sen wniknął
a ostra melisa
ruchliwa, dzika, spływa
jak rzeźba jęcząca, wsiąka.

Odbiły się smugi ziemiste
śpiew uciekł
a kroki szkliste
nie budzą cię...

Ułożył zapach wibracje
westchnąłeś właśnie
a czysty podmuch
ocknął cię...

autor

Krystyna Maria Grynia

Napisany: 2008-06-23 Dodano: 2008-06-23 11:07:30

Ten wiersz przeczytano 556 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie