Sen o potędze
Nadzieja boli,
zwłaszcza, gdy jest główną osią życia.
Nie pomaga spokój płócien Vermeera,
nadmiar kolorów nadaje zdarzeniom
szczególny charakter. Zabrakło wiary,
dlatego do ciebie, rzeko, podchodzę
- potrafisz być wodnym żywiołem,
srebrną ławicą i gniazdem ptaków.
Kiedy piaszczyste dno zapada się
pod stopami, każda drżąca kropla
pragnie pozostać w bezruchu
- wiecznym trwaniu, z miejscem
na pamięć i niepamięć
autor
Jutta
Dodano: 2020-01-15 22:52:22
Ten wiersz przeczytano 517 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Rewelacyjny se.
Potęga w przeróżny sposób może się nam ukazać lub nie.
Poezja pełna meandrów. Błądzić i szukać to ludzka
rzecz.
Serdeczności Jutto. :):)
https://www.youtube.com/watch?v=DEior-0inxU
Pozdrawiam Jutto, wymowny film o twórczości Vermeera.
Zastanawiająco przedstawiłaś ten sen o potędze.
Pozdrawiam :)
Dziękuję duszku:)
Z przyjemnością, sorry:)
Obrazy mogą być świetną inspiracją, msz, z
przyjenośćią zajrzałam.
Dobranoc Jutto.