Sen ziemi Edenu

Niech najdziksze będą rozkosze
rozgarnięte nocą przejrzystą,
ogarnięte słodyczą jadu kwasowego,
w którym przegląda się zieleń dorodna,
gdzie ziemia błogosławiona
z raju księżycowego EDEN!

Ruszam po stromych kroplach światła,
docieram do magii nieprzerwanej goryczy,
nie zdołam dosiąść radości rysy wody,
ni odkryć przenikniętej fali nieba.

Jam osamotniony rycerz
wracam z głębi atłasowych marzeń,
śpiewam chór pastorałów.

Dźwięki odkryte w nieprzeniknionej grozie,
zatrzymujące roztargnionych kaznodziejów
Honor zabójcy
Idąc na śmierć,
kończący się bólem i cierpieniem
pogrzebany na wieki,
splądrowany i wyklęty
niosę iskry światła,
zamknięte w okowie nierozmytej szramy.

autor

Archangel_Tyrael

Dodano: 2011-06-10 00:03:20

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie