SEN ZWANY WIECZNOŚCIĄ

Poruszę Niebo
każdym
swoim grzesznym słowem
Do tego jeszcze
znieważę piekło
pustym grobem

Rozsieją moje prochy
rolnicy
wraz z idącą wiosną
Wzejdę zbożem
tą dla robactwa padliną radosną

To
co zostanie zakiełkuje
lecz zgnity owoc wyda
Może chwastem wzrosnę
może komuś się przyda?

Za życia niczyj
to po śmierci nadal bezużyteczny
Udało się
Piekło
ryczy
Niebo
przejęte wrzeszczy

Wolny
już bez grzechu
pierworodnego obciążenia
Sen długi
nic nie wpłynie
na skrócenie zaćmienia

autor

depechmaniac

Dodano: 2009-03-07 00:08:18

Ten wiersz przeczytano 701 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie