Senne apogeum

Aniele nocnych mar...
Królu sennych marzeń

Za wszystkie koszmary
objęte nierozumem
Za dziwne obrazy
w półmroku ukryte

Dziękuje sennym okiem
Tuląc się do mroku
I zlizując ciszę
skąpaną w amoku

w nieskończonym letargu
zgniłej fanaberii marzeń…
tkwię i tańczę
niczym tancerz dziennych zdarzeń
opisując życie
w innym wymiarze

kątem oka patrzę
poprzez cenę wrażeń
wnioskuje przeciętnie
i budząc się niechętnie
składam ukłon mych skażeń
które spijam niechętnie
budząc się w wymiarze
który jest mi lękiem

bo żyć w nim nie umiem
tylko jako błazen
klepię testamenty
i spowiedzi kruche

a tyś niegdyś księdzem
który był mi cieniem
nikłym bladym ruchem
tulisz się za mieniem
marnej osobowości
moich kruchym kości
i mi przypominasz
że jestem człowiekiem

senne me marzenia
dziś wam od niechcenia
składam wielki hołd

bo tylko razem z wami
staje tu w szeregu
razem z marzeniami
uciekam od dziennego
dnia znowu szarego…

autor

Angel_Of_Love_

Dodano: 2008-04-29 20:46:55

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie