sennik(t) praski

tam i z powrotem
aż wyśni się wszelki sen z powiek
i dnieć będzie perłowo nad Pragą
zwiastun ogłosi kolejny dzień pracy
posypią się kolorowe confetti i śrubki serpentyn
- jakby było co świętować...
świat zastany upiły wódką otworzy swe mętne oczka
ziewnie, powalając nieświeżym oddechem
omiecie niepatrzącym wzrokiem pokój
i jak zwykle wypełznie z motyką
szukać wiatru w polu
albo swego słońca - wariat?!!
niby_przyjaciele, szpiedzy, sąsiedzi
wyglądający z okien kamienic
pozdrawiają przechodniów gestem książąt
jarmarczny chichot w uszach dudni
to roztańczona rzeczywistości satyra
transem skuszona - dzi(e)wka!
w głębi duszy straszliwie udręczona
żebrząca skrycie o miłości odrobinę
nocą ciemną wspina się na palcach omdlałych
nie sięgając Ojcowskiej dłoni - niestety...
potem zmierzch w poślizg wpada jak śliwka w kompot
tam i z powrotem nim dośni się sen radosny

autor

Katarzyn(k)a

Dodano: 2010-06-20 20:54:45

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie