Senny krajobraz

Słońce nad krajobrazem
moich sennych bitw
świeci nieśmiało,
obmywa krew niewinnych,
martwych słów.

Nie powrócą obrazy,
usta krzyczą nieme
„wróć ! Wróć !”
lecz rzeczywistość
nie pozwala.

Ile dałbym za jeden
mały szept, oddech
na policzku.
Moje serce drży,
nogi idą w inną stronę.

Twoja twarz ze zdjęcia
tonie w morzu krwi,
kiedyś taka bliska,
dziś na samym dnie
oceanu snów.

Nasze szczęście
inne drogi miało
Ty wybrałaś prostą,
a ja dalej
na zakręcie życia.

autor

Freaky

Napisany: 2007-01-18 Dodano: 2007-02-02 14:40:03

Ten wiersz przeczytano 421 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie