Sentymentalnie

Płacze za listkiem zieleni,
Sentymentalnie rozmyśla
O kropli, która się mieni
I tęczą ku niebu błyska.
Rozpacza za iskrą śniegu,
I Słońca promyka blaskiem,
Tęskni za wiatrem w biegu
i delikatnym brzaskiem.
Kocha się w burzy gniewie,
Księżyc w ramionach tuli.
Uwielbia, gdy na niebie
Kłębią się czarne chmury.
Tańczy z różową jutrzenką,
Nad nocy losem łzy roniąc.
Zachwyca się wodą wielką-
świadomie, tonąc.

autor

Villemo

Dodano: 2006-07-04 12:32:37

Ten wiersz przeczytano 722 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie