z serc

Wiersz, który można interpretować na kilka sposobów -
kres miłości albo drogi dno niej, planety, życia. Tak
mi się skojarzyło. A u kresu - ona, On, wieczność
lub... nicość. Pewnie w wyobraźni posunęłam sie za
daleko, proszę Autora o wyrozumiałość.
Pozdrawiam serdecznie

Jesteś niczym rycerz na białym koniu,Karolu, można
tylko peelce pozazdrościć, że może mieć kogoś takiego
u boku...
Piękny wiersz, bardzo piękny, pozdrawiam serdecznie :)

i ten jest pieknym wierszem i nie ma tu żadnego
raniącego ucha nadużycia zaimków. Zaimki osobowe ranią
ucho, gdy uzyje się je w nieodpowiedni sposób, wtedy
nadmiar drazni. Tutaj tego nie ma, mimo sporej liczby
na poczatku wiersza. Ale to piszę raczej do komentarza
koleżanki, a nie do Autora, ktory bez wątpienia, tę
wiedzę posiada:)

Gdybym była zagubioną w lesie , to modliłabym się o
takie wybawienie z opresji ;)

Peelka powinna czuć się bezpieczna i zaufać Twoim
słowom :)

Bardzo na tak...Świetny!

Świetny wiersz ze znakomitą puentą :-) I jest w nim -
pozwolę sobie za Jazkółką - dużo rycerskości.
Pozdrawiam serdecznie :-)

Pani Wando, aż dwa komentarze? Dzięki!

Znakomity.
U kresu zawsze czeka ten, co kocha.

Dobry start na Beju. Pozdrawiam.

Pozdrawiam czytelników :-)
Dzięki za uwagi i dobre słowo.
Pani Krzemanko i Pani Jazkółko - zmieniłem :-)
Pani Stefi - nic nie zmienię :-)

Witam na beju, nieźle zaczynasz...
Pozdrawiam

Dołączam do czytelników, którym podoba się tak
wyrażona chęć zaopiekowania się kimś bliskim, jedynie
ten fragment
"a chmury zdmucham w dach" jakoś do mnie nie
przemawia. Miłego dnia:)

Niebanalny wiersz o miłości
Pozdrawiam serdecznie :)

Niesztampowy, piękny wiersz

Nietypowo o miłości dawanej drugiemu człowiekowi.
Podoba mi się.