Serca płatki

Serce niczym stokrotki kwiat

Na tyleż kawałków podzielone

Lecz brak jest tego jednego

Tego najważniejszego

Bez którego pozostałość istnieć niemoże

I w drogę płatki serca się udały

Szukając brakującego ogniwa swego

Wiatru co po polach hula pytają

I wody w strumyku bystrej

Góry wysokiej skalistej

Były także u Boga

Prosząc i błagając by pomógł

I mocy ciemności pytanie zadały

Nawet i tam się udały choć się jej bardzo bały

Lecz szukają i szukać będa

Proszą i prosić będą wszystkich i wszystkiego

Dopóki sił im starczy

Dopóki nie zwiędną

Nie zginą

Bo i tak bez płatka owego los je czeka takowy

...jeszcze weń troche wiary pozostało

że odnajdą to co utraciły...

...:-*...

autor

grzes1971

Dodano: 2007-06-08 19:55:03

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie