Serce
Z płomieni wydobyte,
Me serce niekochane,
W kamieniu wyryte
I już zamazane.
Płomieniami przykryte,
Samotnością żyjące,
Modlitwami i błaganiami,
Dni wypełniające.
Przez nikogo niekochane,
Nigdy niechciane,
Przyzwyczaiło się,
Że przez szczęście jest poniżane
I wie, że na wieki zostanie same
autor
karinus
Dodano: 2005-11-02 09:39:28
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.