Serce
moje serce za małe
by pomieścić wasze prośby
zniewolona żądaniem
żony matki-ja człowiek
serce nie udźwignie boleści
pęknie rozdarte niemocą
niewolnica ja wasza
słaba kobieta nic więcej
duma mną targa i bunt
czym jest wasza władza?
gdy do łona tuliłam
piersi nie żałowałam
z niczego domostwo budowałam
milszy bezpieczny kąt
o mnie miłość zapomniała
odeszła...
ciało nie zna pieszczot
tylko słońce je grzeje
i dni giną w smutku
i noc pustką milczy
leżę wpatrzona w wszechświat
spada ostatnia gwiazda
i świt ciemnieje
moje serce wam dałam
cóż więcej nic nie mam
ono zmęczone życiem
pragnie waszych uczuć...
autor
NiebieskaDama
Dodano: 2011-10-19 12:32:57
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Piękny wiersz.... i serce masz piękne,pełne
uczuć,ciepła i miłości,....jak wielu jest ślepych na
miłość....to takie smutne....
Przepraszam. PKT nie dam bo... piersi nie zalujesz. Do
tego brak kompletnie... loogiki. Ot piszesz.
Witaj niezwykle śliczny i smutny wiersz, pozdrawiam
serce wiele potrafi znieść
Niestety, tak często w życiu bywa, że mimo gromadki
dzieci wychowanych, wypieszczonych przez
kochającą MATKĘ przychodzi dla niej smutna chwila, że
zostaje sama i opuszczona. Dzieci, mając własne
samochody, wille i swoje życie ie mają czasu dla
rodziców. Tylko MATKA swoim sercem nadal kocha
wszystkie dzieci i najwyżej w samotności przeglądając
ich zdjęcia rękawem obetrze łzę z oka.
Danusiu, masz przyjaciół na beju, tutaj każdy Cię
kocha.
Życzę wszystkiego co najlepsze i serdecznie
pozdrawiam+++
strasznie smutny
i rozgoryczenie czuje:(
pozdrawiam:)
Smutne i rozdzierające... a przecież serce chce..
tak mało.
Dając nie wolno zapomnieć o sobie! Pozdrawiam!
Jaki smutny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz rozpaczą pisany. Taki nasz los Kobiet - Matek.
Często tak się układa, że wszystko co najlepsze dajemy
swoim dzieciom, zapominając o sobie, a kiedy pójdą w
swoje życie, nie mają czasu dla samotnej matki.
Pozdrawiam ślicznie.
Bardzo wymowny szczery wiersz. Z uznaniem daję
PLUSA!!!
taka starość, kiedy dzieci nie kochają jest straszna
Niesamowicie smutny wiersz.
Jaki smutny Twój wiersz w swojej wymowie.Biedne serce.