Serce
roztrzaskany wazon
na miliony kawałków
każdy inny
każdy mnie rani
aż do krwi
delikatne i kruche
jak chińska porcelana
to tylko ja
cała a nieposklejana
autor
alexis
Dodano: 2018-03-15 21:57:13
Ten wiersz przeczytano 796 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ładna życiowa refleksja.
Smutne kiedy się tak właśnie dzieje bowiem jest to
przyczyną zwątpienia w piękno miłości.
Pozdrawiam:)
Marek
Serce jak roztrzaskany wazon, a w takim wazonie kwiat
miłości musi uschnąć...
odszedłeś trzaskając drzwiami
wypadły z tobą i futrynami
a ja czekam w rozwartych drzwiach
w poniewierce i kto mi naprawi drzwi i może wyleczy
serce
Świetna refleksja z miłością pisana z pozdrawiam
serdecznie ;)
Smutny ale trzeba mieć nadzieję że znajdzie się ktoś z
dobrym klejem...:)pozdrawiam cieplutko:)