Serce człowieka
Kim jest dzisiaj człowiek
czy tylko szczurem w wyścigu
węszącym zapach krwi
wierzący tylko w siebie
trwoniący świętości
przyglądam się sercu człowieka
a tego serca tak mało
więcej jest zapachu
zasuszonej w zielniku róży
chyba diabli z piekieł wylegli
i szaleją jak dzieci
w upalne lato nad wodą
czy ja mogę uratować
wielowiekowe drzewo
z podgryzionymi korzeniami
przed upadkiem
może choć jednego ptaka
nakarmię do syta
smakołykami nie poezją
czy jakimiś andronami
bo nie słowa
a gesty serca
najprościej odczytać.
autor
TES
Dodano: 2014-05-04 09:13:53
Ten wiersz przeczytano 701 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Mądra twoja refleksja Autorko...
Niestety człowiek prędzej zniszczy np drzewo,niż je
uratuje,
to największy szkodnik na ziemi.
Serdecznie pozdrawiam :)
Źle jeszcze nie jest, bo śpi większość ludzi,
tragedia będzie gdy się zaczną budzić!
Pozdrawiam!
dobry przekaz.
Ładnie, mądry, pełen refleksji wiersz.:)Pozdrawiam. :)
TES to prawda serce nie sługa a ile potrafi znieść
pozdrawiam serdecznie :)
Serce Człowieka potrafi znieść bardzo wiele.
Pozdrawiam TESA
dużo w< tym prawdy, pozdrawiam :)