Serce robocze
robotnikom, górnikom- po prostu ludziom pracy.
Pot, pył, zwały gruzu, węgla hałdy.
Na tym wyrasta przyszłość.
Po co normę robić, skoro można więcej?
Ręce potrzebne, serca.
Rąk silnych więcej i więcej!
Rosną ulice, plony się rodzą
dom powstaje za domem.
Serce robocze, pełne ochoty...
I wciąż pracy spragnione.
Toczy się koło fortuny, pędzi prosto przed
siebie.
Nie waham się zawołać, bo jest i praca dla
Ciebie!
autor
Stefa1932
Dodano: 2014-08-03 19:56:47
Ten wiersz przeczytano 961 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Za wiersz +++
Zła polityka wychowuje nierobów. Ci, na zasiłkach
narzekają, ale szukając pracy wybrzydzają. Ą co mają
powiedzieć ci co harują? Pozdrawiam.
pracy nie brakuje
tylko rąk do niej
bo cóż dzisiaj praca
kiedy mamy samych magistrów
który z nich rękawy podwinie
w pocie i trudzie
zwłaszcza gdy w jednej firmie
trzech pracodawców jest
i 5zł dzieli się na Umowy trzy w:)
Tak troszkę lewoskrętnie. Miłe. :)
Pstrowski też przekraczał normy.
Dobry wiersz.
Miłego wieczoru.
praca oj praca ale czy popłaca??
pozdrawiam:)Miłego:)