Serce i rozum
Rozmawia serce z rozumem
Rozum coś mu tłumaczy
Serce otwarte słucha
choć nie wie co mowa ta znaczy
Niby zna pojęcia i słowa
lecz nie umie objąć ich w całość
Rozum dowodzi swą wielkość
sercu zaś jego małość
Serce jednak, wciąż słucha
a może udaje z litości
Wie że rozum nigdy nie wyjdzie
poza swą pustkę mądrości
Nie pozna mowy gwiazd ani słońca
choć odległość do nich policzy
Nie dostrzeże łzy na policzku
wśród tłumu na szarej ulicy
Nie usłyszy o czym szumią drzewa
Nie zna szlaków serc zakochanych
Nie wytyczy granicy miłości
w swych pojęciach i cyfrach splątany
autor
Didri
Dodano: 2020-12-05 18:16:02
Ten wiersz przeczytano 836 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Skłaniasz czytelnika do refleksji nad istotą życiowych
potrzeb i szczęścia.
Pozdrawiam.
Marek
Dziękuję za miłe komentarze. Oby serce wygrało w tych
dziwnych czasach ...
Gdyby tandem był możliwy.
Raj to byłby.
Podoba mi się wiersz.
Połączenie łatwe nie jest, bo każde ma swoje racje.
Pozdrawiam
Dzięki uczuciom, które utożsamia serce jesteśmy
empatyczni i bardziej ludzcy.
Niestety rozum, bardzo ważny jest całkowicie obojętny,
kieruje się rozsądkiem. To dzięki sercu gdy tonie
statek ratujemy ludzi narażając własne życie a
rozsądek podpowiedziałby nam, że przecież świat i tak
jest przeludniony i to jest tzw. selekcja naturalna.
ciekawy wiersz
Wiersz ciepły i fajny.
B.Ładny
B.Ładny
Serce jest czułe,wrażliwe a rozum jest zimny obojętny
więc jak kochasz nie myśl. Pozdrawiam :))
Za Anną pozdrawiam
fajny wiersz :)
Pozdrawiam
doprawdy rzadkością w świecie
by serce z rozumem grali w jednym duecie
Ciekawy wiersz. Serca i rozum nie zawsze idą razem. :)
Serce i rozum zawsze będą mówić innym językiem.
Ciekawy Wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
z przyjemnością przeczytałem