Sercem do źródła

Tak jak kiedyś i dziś cię powiodę,
naszą ścieżkę czas dawno już zatarł,
lecz zdążymy przed słońca zachodem,
na polanę gdzie stara jest chata.

Tu przed laty wędrówką znużeni,
dotarliśmy by spłonąć uczuciem
i azymut dwóch serc się zamienił,
na tę jedną już wspólną marszrutę.

Lata biegły, dziś człowiek już stary,
tyle piękna przeżyliśmy miła,
była Grecja, Wenecja i Paryż,
lecz ta chata wciąż w duszach nam żyła.

Tak jak dawniej skrzypnęły zawiasy,
w palenisku zapalę wnet ogień,
a tę prawdę chcę nieść po wsze czasy,
że co proste, to sercu jest drogie.

autor

karat

Napisany: 2013-09-16 Dodano: 2013-10-08 10:19:42

Ten wiersz przeczytano 2713 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie