W SERCU Z NADZIEJĄ
Tylko dotyk bliskiego człowieka
płomień słońca radość daje
czuję jak unosi mnie każdego dnia
na twarzy uśmiech jak mgła przejrzysta
kiedy tęsknię zamykam oczy i mam
ukojenie
zaledwie przedsionek mojej wyobraźni
przytulam policzek czuje bezpieczny raj
gdyby tak można odnaleźć stracone lata
spoglądam na słońce które zachodzi
niby widząc wciąż nie umiemy patrzeć
ślepotę mamy w genach maski na twarzy
wrośnięte ugniatają bezradnie powieki
zakamarki rzeczywistości pozostawiają
ciszę
ukrytych niewypowiedzianych słów
niby silna jak robot tyle doświadczeń
zamykam w sobie płynę dalej
jak Feniks powstanę zabierając tylko
nadzieję .
Komentarze (34)
I w tej nadziei trwaj Magnolio, bo życie jest tylko
jedno. Nigdy już nie wrócimy czasu.
Pozdrawiam ciepło.
Miłość jest największą słodyczą i największą goryczą
na Ziemi.
spoglądam na słońce które zachodzi
niby widząc wciąż nie umiemy patrzeć
jesli pozwolisz - te wersy zatrzymam w pamięci -
pozdrawiam
Na skrzydłach nadziei można dotknąć obłoków. Miłego
dnia MAGNOLIO :)
Ladnie:)
Pozdrawiam:)
Ładnie, a nadzieja najważniejsza, o niej nie można
zapomnieć :)
Refleksyjny wiersz z dobrym przesłaniem. Pozdrawiam:)
Wiersz podoba mi się za wyjątkiem porównania"mgła
przejrzysta"
A jest taka?
Pozdrawiam.
Dobry ciekawy wiersz z optymistyczną pointą.
Pozdrawiam serdecznie:)
Z nadzieją łatwiej płynąć.
Pięknie ją wplotłaś między wersy.
Pozdrawiam ciepło :)
Mądry wiersz, z dobrym przesłaniem, skłania do
refleksji...
Ladnie bo z nadzieja:-)
Z nadzieją jest jutro. Miłego MAGNOLIA:-)
Piękny melancholijny wiersz. Tylko dotyk bliskiego
człowieka płomień słońca radość daje. Ładne słowa.
Pozdrawiam milutko.
hart ducha wiele pomaga
Pozdrawiam serdecznie