W sercu niosę wiatr
niespokojny
co rozgarnia chmury
nasyca się przestrzenią
z lotu ptaka
wielkość ma znaczenie
zapisane w świętych księgach
przewyższam drogi
odbicia ludzkich stóp
marne własne prochy
autor
Szyszeczka
Dodano: 2018-01-21 14:07:54
Ten wiersz przeczytano 490 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
Jak widać w sercu można wiele nieść. To jest fajne, bo
jest urozmaicenie, pozdrawiam :)
przystanąć w biegu i podumać, jakie to proste
kłaniam:))
Bardzo dobra refleksja. Już tytuł mnie urzekł :)
Pozdrawiam :)
ciekawa treść, taka, która zatrzymuje
Smutne i ładnie
Pozdrawiam
Dobra, zachwycająca refleksja. Witamy na Beju.
Pozdrawiam serdecznie.
Już sam tytuł jest chwytliwy :) Pozdrawiam serdecznie
+++
Zachwycający i zatrzymuje. Pozdrawiam ciepło :)
bardzo dojrzała poezja
debiut
ale pewnie tylko na Beju
Uderzajaca refleksja, ale interpretacje zostawie u
siebie, pozdrawiam
Twoja życiowa refleksja rozbudzając wyobraźnię w
czytelniku, skłania go do przemyśleń nad wartościami
życia.
Pozdrawiam:)
Dobra refleksja:)pozdrawiam cieplutko:)