Sercu noblizsy
wiersz gwarowy
Sercu noblizsy
Pokochać się z ? drzewami
w moim holnym lesie,
ka nie ino smrecki ale i skorusy
carujom swojom woniom,
wiater dalej niesie,
brzoza bielućko, jedna
w upłazie mnie kusi?
To do niej sie przytulem
i ś niom sie pokochom?
A moje wantule,
cieplućkie od słonka,
zielone od mechów
i takie kochane
i skore do grzechu?
Rada cie tyz widzem
potocosku górski,
co se mi wymywos
ze serduska troski?
Nomilsy na świecie
i sercu noblizsy,
polski, holny i nas
piykny świecie górski.
wantule wielkie skały czasem porośnięte
mchem
upłazy pochyłe łąki albo półki skalne na
których rośnie trawa albo drzewa samosiejki
moga się tam paść owce,albo tylko można
przechodzić......
autor
skorusa
Dodano: 2012-05-15 12:38:24
Ten wiersz przeczytano 628 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
Pięknie świat widzisz, pieknie go oddajesz :)
Jak zwykle miło było przeczytać skoruso. Pozdrawiam
serdecznie:)
Jak zwykle...sliczny wiersz :)
Piękny świat górski i piękne Twoje wnętrze skoruso.
Taki urokliwy, taki ciepły, bliski wiersz.
Pozdrawiam serdecznie:)
Skoruso każdy twój wiersz czytam bardzo uwaznie - bo
jest w nich piekno góralskiej gwary i samo zycie
"potocosku górski co se mi wymywos za serduska
troski"Oj skoruso,kochasz Ty dziewczyno i pięknie
o miłości piszesz!Pozdrawiam cieplutko+++
Świetnie skoruso...nie do podrobienia w wierszach
gwarowych i czytam zawsze z ochotą, tylko poprzedni
komentarz mi niewszedł pod wierszem. Pozdrawiam
Podtrzymujesz resztki mojej wiary jako etnologa..-)
Ale pokój dwuosobowy bez wygód, za nie mniej niż 200zł
,nie łoddosz, co???-)
powtórzę za innymi- piękny horyzont
piekny wiersz o naszych pięknych polskich górach i nie
tylko
i jeszcze w gwarze góralskiej
tylko szkoda,że nie napisałaś co niektóre słowa znaczą
jak już tu napisała krzemanka
pozdrawiam:)
Kraina ojczysta,
zawsze sercu bliska!
Pozdrawiam!
W przepięknym miejscu mieszkasz. Jeśli możesz,
objaśnij znaczenie słów: "upłaz" i"wantule". Jak
zawsze miło było przeczytać. Pozdrawiam.
och, taka miłość, że aż dech w piersiach zapiera, a
skorusa i brzoza takie piękne :-)
Piękny wiersz. Skorusa to jarzębina? Lubię Pani
wiersze gwarowe:)