Z serii: "Dziwne historie"
W deszczu chorobliwych wspomnien
Spadła jedna mała Kropla
Uderzając wprost o szybę
skrycie marząc że go spotka
Tak się właśnie w tedy stało
Zobaczyła go zza okna
Cichym szeptem wciąż wołając
"Proszę wpuść mnie do środka"
Człowiek jednak ślepy głuchy
Nie zobaczył małej kropli
Spojrzał w szybę i po chwili
Znikła z oczu juz na dobre
I to właśnie całe sedno
Strasznie głupia to historia
Gdyż to Kropla ta jedyna
A on więcej jej nie spotkał.
Komentarze (13)
Nie da się wszystkiego ogarnąć: dojrzeć, dotknąć,
posmakować :(
No cóż, trzeba się z tym pogodzić.
Pozdrawiam :)
Dziękuję wszystki za odwiedziny ;) i komentarze :)
Bywa, że los daje nam szansę, a my ja przegapiamy, tak
jak tę kroplę,
nie zauważmy tego, co ważne, a później już drugi raz
jej nie mamy.
Pomysłowo wiersz napisany.
Pozdrawiam:)
No widzisz takie rzeczy, paskudne takie historie.
..i nigdy sie nie dowie co stracil.
bardzo mi sie podoba:)
milego dnia:)
ciekawe ile przeżyć nas omija, choć czasami są na
wyciągnięcie ręki, a my ich nie dostrzegamy.
słonecznej niedzieli za oknem :)
Popełniamy błędy nie widząc,tego co znajduje się tuż
przy nas.Pozdrawiam:)
Bardzo na TAK i dla mnie , nie jest to klimat
ironiczny, tak odbieram.:)
Pozdrawiam Sloneczko.:)
jak możesz to popraw
*wtedy *zza
bo się nieco dziwnie czyta.
Pomyślałbym też o czwartym wersie by uzupełnić jedną
sylabą wtedy będzie płynniejsze czytanie wiersza ale
to mój punkt widzenia i do niczego nie zmuszam:)
Pozdrawiam:)
Ah, te koleje losu potrafią ładnie namieszać :P
Pozdrawiam serdecznie życząc udanej Majówki +++
Tak mam problem z edycją tytułu ciągle coś się zacina
na tym złomie "mibilephonie"
"Z serji" Napisałabym / Z serii :)
Miłego wieczoru.
ślepa to prawda ale i piękna pozdrawiam